Συσκευές Αποθήκευσης

• Τα πρώτα μέσα αποθήκευσης πληροφορίας που χρησιμοποιήθηκαν ήταν οι διάτρητες κάρτες και οι διάτρητες ταινίες. Ήταν δύσχρηστες και ο όγκος δεδομένων που μπορούσαν να αποθηκεύσουν ήταν πολύ μικρός.

• Η σκυτάλη πέρασε γρήγορα στα μαγνητικά μέσα αποθήκευσης. Στις αρχές της δεκαετίας του 1950, μαγνητικές ταινίες πρωτοχρησιμοποιήθηκαν από την IBM για αποθήκευση δεδομένων. Ο αποθηκευτικός χώρος των μαγνητικών ταινιών ήταν 10.000 φορές μεγαλύτερος των καρτών, γεγονός το οποίο συντέλεσε στην άμεση επιτυχία του μέσου και το καθιέρωσε ως το δημοφιλέστερο αποθηκευτικό μέσο της δεκαετίας του 1980.

• Η κασέτα μαγνητικής εγγραφής (compact cassette) χρησιμοποιήθηκε πάρα πολύ στη δεκαετία του 80. Μία κασέτα 90 λεπτών μπορούσε να αποθηκεύσει από 700 kB έως και 1 MB δεδομένων στην κάθε της πλευρά. Για την αποθήκευση δεδομένων ενός DVD θα χρειάζονταν δηλαδή 4.500 κασέτες και 281 μέρες.

• Το 1969 παρουσιάστηκε η πρώτη δισκέτα (floppy disk). Ήταν μία δισκέτα 8 ιντσών (200 χιλιοστών) με δικαίωμα ανάγνωσης (όχι εγγραφής) και ο αποθηκευτικός χώρος ήταν της τάξης των 80 ΚΒ. Το 1976 βγήκε η πρώτη δισκέτα των 5.25 ιντσών (133 χιλ) και στα τέλη της δεκαετίας του 1990 κυκλοφορούσαν πλέον δισκέτες 3,5 ιντσών (89 χιλ) οι οποίες μπορούσαν να αποθηκεύσουν 1.44 MB δεδομένων.

• Ο πρώτος σκληρός δίσκος παρουσιάστηκε με τον υπολογιστή 305 RAMAC από την IBM το 1956 και είχε χωρητικότητα 4,4 ΜΒytes, η οποία ήταν τεράστια για τα δεδομένα της εποχής.

• Οι σύγχρονοι μαγνητικοί σκληροί δίσκοι έχουν χωρητικότητες της τάξης των 4TBytes (4000 GBytes) και ταχύτητες μεταφοράς δεδομένων της τάξης των 100 ΜΒytes ανά δευτερόλεπτο.

• Η τελευταία λέξη της τεχνολογίας είναι οι δίσκοι solid state, οι οποίοι παρέχουν πολύ μεγαλύτερες ταχύτητες ανάγνωσης και εγγραφής δεδομένων, με μικρότερο όγκο, βάρος και κατανάλωση ισχύος.

• Σημαντικό κεφάλαιο στην ιστορία της πληροφορικής είναι τα οπτικά μέσα αποθήκευσης. Το γνωστό ψηφιακό μέσο αποθήκευσης CD (Compact Disk) αναπτύχθηκε σε συνεργασία των Sony και Philips το 1979 και έφτασε στην αγορά στα τέλη του 1982. Αρχικά χρησιμοποιήθηκε μόνο για αναπαραγωγή μουσικής, ενώ στη συνέχεια έγινε δημοφιλές και για την αποθήκευση δεδομένων, ιδίως όταν έγινε προσιτή η τιμή των συσκευών εγγραφής CD (CD - Recorder) στα μέσα της δεκαετίας του 90. Η χωρητικότητά του έφτασε τα 700MBytes

• Μετά το CD αναπτύχθηκαν άλλα μέσα αποθήκευσης, όπως το DVD με χωρητικότητα 4.7 GByte και το Blue Ray με 25 GByte. Το DVD χρησιμοποιήθηκε πολύ ως μέσο αποθήκευσης ιδίως την εποχή που οι χωρητικότητες των σκληρών δίσκων ήταν ακόμα σχετικά μικρές (40 -200 GBytes)